“Şimdi, böyle devam edin.Nefes almayı unutmayın, ve odanın arka kapısından ileri doğru atılın.Nereye gidiyor? Sizin mağaranıza.Mağaranızdan içeri girin. Evet…Mağaranızın derinliklerine giriyorsunuz, ve güç hayvanınızı buluyorsunuz… ” fight club filminden.

güç hayvanımız yavru bir ayı, mevsim kış. kapkaranlık bir mağara, çıt yok. sıcacık yatak.mışıl mışıl bir uyku. huzur dolu.

sonra sahne değişiyor, karlar eriyor, dereler çağlıyor, dallar çiçekleniyor, otlar yeşeriyor, kuzular meleşiyor, kuşlar ötüşüyor, tabiat uyanıyor. bizim yavru ayıda tık yok. anne ayı tedirgin oluyor, “hadi uyan bak bahar oldu” diyor.. ayıcıkta tık yok. anne ayının tedirginliği artıyor, sinirle söyleniyor ” kışın yatmak bilmez baharda kalkmak bilmez” fekat yavrucuğun duyduğu yok derin mi derin bir uykuda, “uyan hadi servis geldi” bile diyor, lisedeyken derste uyuyunca ayı arkadaşı gökçe onu böyle uyandırırmış. velakin çabalar çare etmiyor, ayıcıkta tık yok yine. bu yavrucuk baharın geldiğini anlamıyor.

bu sahneyi başka bir sahneyle değiştiriyoruz. karlar eriyor, dereler çağlıyor, dallar çiçekleniyor, otlar yeşeriyor, kuzular meleşiyor, kuşlar ötüşüyor, tabiat uyanıyor. bizim yavrucuk da tabiat ile beraber gerinerek “oh nefis bir uyku çektim” diyerek tap taze uyanıyor. gidiyor mutfağa kahvaltıyı hazırlıyor ve anne ayıyı uyandırıyor. anne ayı da uyansın bu sefer.

bu sene gelemeyen kış yüzünden ayılar uykusuz kalmış. hep beraber sesleniyorlarmış “uyku kardeşim neredesin”

* ismimin baş harflerinden uyku akıyor.