bu sabah çok dua aldım, iyi geldi bana…
bazen aç olursunuz çünkü, siz aç olunca sizi doyuran vardır.

görüşmelerde aklıma şu geldi, bu kadar hayat var ya, bir de bunların içindeki başka hayatlar da var, danışanlar var, onların kızları, oğulları, karıları, kocaları, anneleri, babaları, abileri, ablaları, erkek arkadaşları, kız arkadaşları var… kendimi bir anda bu yakınlardan birini çok merak ediyor bulunca, değişik geldi bu bana…

aslında garip bir işim var, biri geliyor, odama giriyor, koltuğa oturuyor, içini açıyor, çok açıyor, ama istediği kadarını, sonra ağlıyor, sonra susuyor, anlatmaya devam ediyor . sonra mesela odadan çıkıyor, hayatına devam ediyor, ertesi hafta geliyor, yine anlatıyor. bazen bir vakitten sonra gelmemeye başlıyor, drop out diyoruz, ya da bazen görüşmeleri sonlandırıyoruz. yani artık gelmiyorlar, anlatmıyorlar. bazen merak ediyorum gelmeyenler neredeler napıyorlar, nasıllar… niye aramıyorum ki..