manik öforik bahar sevinçli haftadan sonra grip halsiz yağmur sabahlı bir haftadan merhaba, bugün sizlere babalardan bahsedeceğim. bir zamandır zihnim babalarla olan ilişkilerle meşgul, daha doğrusu ilk onay makamımızla. anne de olabilir bu, dede de. ama genelde anneden sevgiyi alıyorken babadan onayı alıyoruz ya da arıyoruz. en temel ilişkiyi anneyle, babayla kuruyoruz ya sonra bilgiyi başka ilişkilere genelliyoruz, yansıtıyoruz ve çoğunlukla bu çok derine işlemiş bir ilişki bilgisi olduğu için de fark etmiyor oluyoruz.
bununla da yetinmiyoruz, bu elimde görmüş olduğunuz bilgiyi alıp din ve tanrı tasavvurumuzu da bununla şekillendiriyoruz çoğu zaman.
tıpa tıp aynısıdır demiyorum ama ondan nasibini almıştır diyorum, filmin arabı bile olabilir.
baba diyip geçmemek lazım yani, otoritenin ta kendisidir. devlet babadır, kestiği parmak kanamaz ve de göklerdeki yüce babamızdır .
selam olsun azade ruhlara…
Terapi Her Gün 
anneden sevgiyi alıyorken babadan onayı alıyoruz, tespitinizi ayakta alkışlamak istiyorum. acaba hatun kişilerin babalara benzer kişileri seçmeleri kendilerine, onaylanma ihtiyacından mıdır? yani biz, eninde sonunda, onaylanası varlıklar olarak mı kalmaktayız hayatta? bir de nedense, sonsuz bir sevgi kaynağı gibi… hal böyle olunca, sevgi beraberinde affediciliği hetirmiş ve bu sonsuz affedicilik de karşıdaki kişinin özenini azaltmış gibi…nasıl olsa affedileceğini bildiğin bir oyunda kurallara ne kadar bağlı kalabilirsin ki?böylece erkekler onay makamı oluşlarını tehdit unsuru olarak kullanmışlar hatun kişiler de sevgilerini… buyrun beyin fırtınasına 🙂
BeğenBeğen
duysal: bugün onaylanmakla ilgili yaşadığım sıkıntının altından babam ya da annem çıkıyor beni öfkelendiriyor tabi kendi kararlarımı geçmişte kurduğum ilişkilerin belirlemesi \”özgür\” ruhuma çok dogmatik geliyor ama atuan mezarlarından da biliyorum ki özgür olmak cidden dünyanın en meşakkatli işi öyle idealize edildiği gibi de değil özgür olup sorumluluk almakonun yerine onay alıp sorumluluk mu yıkıyorum demeden edemiyorum 🙂 ben: evet evet bak bu da ilginç bir yorum oldu duysal: şimdi çıktı daha önce böyle bağlamamıştım ben: yani onay beklediğin her neresiyse sorumluluğu ona yıkmış oluyorsun değil mi çünkü sorumluluk kaygı verici duysal:evet aynen öyle ben: belki bu yüzden böyle iyi yürüyor onay mekanizması takılmadan hiç duysal:belki büyümek de böyle bir şey, özgür olup sorumluk aldığın ve sorumluk yıkıp onay aradığın zamanların dağılımını dengelemek ben: 🙂 bu yorumları sevdim
BeğenBeğen