Galip, Rüya’ya onunla birlikte Hüsn ü Aşk’ı okurken aşık olmuş  ve Hüsn ile Aşk birbirlerine beraber Mesnevi okurken aşık olmuşlar.

“Bir başkasının belleğini ağır ağır edinmekten başka neydi ki okumak?” diyor ya Kara Kitap’ta, ortak bir metni okumak da beraber bir bellek inşa etmek gibi sanki, örülen belleğe bir ilmik atmak gibi.

“Bir beyt olup iki tıfl-ı mısrâ,
Manâ-yı latife oldu matla” dediği gibi Şeyh Galib’in,

ya da,

“Bir yerde olup ikisi câlis
Ayineye girdi aks ü akis” dediği gibi.. ki bu beyit, Kara Kitap’ın pek latif bölümünün de epigrafıdır..

ve bana Tanpınar’ın Huzur’da “Baştan aşağı bir aşkın olabilmek, bir aynanın içine iki kişi girip, oradan tek bir ruh olarak çıkmaktır” dediğini hatırlatır. aşık olasım geldi 🙂

edit: ikra’nın hem “oku”, hem de “doğur” anlamına geldiğini hatırlayınca bu bağlantılar lezzetlendi şimdi.