insan tek değildir, 

muhtaçtır,

doğmuş, doğurulmuştur, 

dengi, benzeri çoktur. 

derdi de devası da budur. 

biricik olamamaktan yaralıdır, 

muhtaç olmaktan, yetememekten,

ana-baba, evlat olmaktan,

başkası gibi olmaktan.

devası yarasındadır, büyüsü, sırrı. 

katıldığım terapi eğitimlerinde dünyanın her bir yerinden insan oluyor, dünyanın her bir yerinden insanı sanki yaraları birbirine bağlıyor. Diyor ya şair “gözyaşıymış insanın insana raptolduğu cevher” diye, herşeyimiz ayrışsa bu en derin yaralarımız benzeşiyor. en derinleri çok seviyorum.